အေခ်ာသတ္အေတြ႕အၾကံဳ (၁)
---------------------------------------
၃/၂/၂၀၁၇ နံနက္၇:၅၀ ဖုန္း ၄ လံုးကို ဘုရားစဥ္ေရွ႕မွာခ်။ ေပးထားတဲ့ ဖုန္းနံပါတ္ တစ္လံုးတစ္ခုစီေခၚပါေတာ့တယ္။ စက္ပိတ္ထားတယ္တဲ့ ၈နာရီေက်ာ္လာၿပီမရေသးဘူး
ဖုန္းနံပါတ္မ်ား မွားသလား ဖုန္းဆက္ေမးရေသးတယ္။ ေဒါက္တာစိုးႏိုင္က ေခၚထားေခၚထား အခုစဖြင့္ၿပီ။
ေခၚတာေပါ့ ၉နာရီထိုးေက်ာ္လာၿပီ တပည့္တစ္ေယာက္ကို ဖုန္းတစ္လံုးေပး က်ေတာ္က ၂လံုးေခၚ ေနာက္ေတာ့ ၉:၃၀မွ တပည့္ေခၚေပးတဲ့ဖုန္းကဝင္ေတာ့တယ္။ ဝမ္းသာတာေပါ့ ထီေတာ့မေပါက္ဖူးဘူး
ထီဆုႀကီးေပါက္ရင္ဒီလိုဝမ္းသာမွာပဲလို႔ေတာင္ထင္မိတယ္။
၉/၂/၂၀၁၇ မွာ ဝင္မွာေသခ်ာေၾကာင္းကို ထပ္ဖုန္းဆက္ရေသးတယ္ ။၁၃/၂/၂၀၁၇ ညေန၂နာရီအေရာက္။ ၂နာရီေက်ာ္ေတာ့ဖုန္းဆက္တယ္ "ဟုတ္ကဲ့ က်ေတာ္အျမန္လမ္းေပၚမွာပါ ဝင္ျဖစ္ပါတယ္ လာေနပါၿပီ"။ ၃နာရီေက်ာ္ေလာက္မွေရာက္တယ္ ေနရာယူၿပီးေအးေဆးနား ပထမဆင့္ေတာ့ ေရာက္လာၿပီေပါ့ဗ်ာ။
ဆရာေတာ္ေဟာတာ" ေသာတပန္ျဖစ္ဖို႔ ေသာတဆိုတာ စီးဆင္းေနတာပါ။တရားစခန္းသြားဖို႔ အထုပ္ေလးျပင္ေနတာလည္းေသာတပဲ။" လြယ္လြယ္နဲ႔ေတာ့ ေသာတပန္ဘယ္ျဖစ္မလဲ လိုခ်င္တဲ့ သဒၵါ ဆႏၵအားႀကီးရမွာေပါ့။ တန္ဖိုးရွိတာကို တန္ဖိုးအေလွ်ာက္ေပးရမွာပဲ။ ဆရာေတာ္ရဲ႕ၾသဝါဒေတြ ကားေပၚမွာဖြင့္နာရင္း မွတ္သားတာေတြ ေဝငွတာပါ။
(တရားစခန္းအတြင္း အေတြ႕အၾကံဳမ်ားကိုလည္း ေဝငွပါအံုးမည္ သာဓု သာဓု သာဓု)
အေခ်ာသတ္တရားစခန္း အေတြ႔အျကံု (၂)
----------------------------------
"အေခ်ာသတ္စခန္း ငါဝင္ျပီးတရားစအားထုတ္ခြင့္ရျပီ။မိန္းမနဲ႔ ကေလး စီးပြားေရး အားလံုးပစ္ျပီးလာခဲ႔တာ လြယ္လြယ္နဲ႔ေတာ့ ေပါ့ေပါ့ဆဆ နဲ႔ေတာ့ငါလုပ္လို့မရဘူး ဆရာခိုင္းတဲ႔အတိုင္းလုပ္မယ္။" သဒၵါတရားအျပည့္ ဆႏၵအားအျကီး နဲ႔ စလုပ္ခဲ႔ပါတယ္။ အစပိုင္းတစ္တရက္မွာေတာ့ ဆရာေဟာတာေသခ်ာနားေထာင္ျပီးလုပ္မယ္ဆိုျပီးေတာ့ လုပ္တာေပါ့။ "ဗ်ိုင္းအစာေကာက္တာက ၂ ေက်ာ့လာတယ္ မီးသတ္သမားက မီးရွို့တဲ႔လူလိုက္ရွာရမွာ
ဇတ္ကတဲ႔ဥပမာေပးပံု ဘီလူးရုပ္ မင္းသားရုပ္"ဆရာေတာ္ေဟာတဲ႔တရားေတြ ဘာေဟာရင္ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ေရာက္ျပီ အဲဒါေတြလိုက္လုပ္ေနတာ။ ဆရာခိုင္းတာနဲ႔လြဲေနမွန္းမသိဘူးဗ်ာ။ အရိယာပုဒ္မွန္ေအာင္ တည္တတ္ေအာင္ ၃ရက္ေလာက္က အေလးထားလုပ္ေနရတယ္။ တရားစထိုင္ခါစ နာရီဝက္ေလာက္က ခႏၶာကိုယ္ ကၠေျႏၵ မွန္ေအာင္တည္ရပါတယ္။ခႏၶာကိုယ္ကို
မိမိစိတ္ျကိုက္တည္ျပီးျပီ ဆိုတာနဲ႔ စိတ္ကေလးကသြားျပီးေတာ့မပတ္သတ္ဖို့ စိတ္နဲ႔သြားျပီး ခႏၶာကိုယ္ က ေနရာေတြကို စိတ္မညြန့္ မျကည့္ဖို့ သတိထားရျပန္တယ္။စိတ္တာနုပသနာရွု့ကြက္ ေပါ္ဆဲသိလို့လည္းေျပာလို့ရတယ္။စိတ္ကေလးျဖစ္လာတာ ေပါ္လာတာေလးကို သတိထား ေစာင့္ျကည့္ေနရတဲ႔အလုပ္ပဲလုပ္ရတယ္။ဆရာေတာ္က ဗ်ိုင္းအစာေကာက္တဲ႕ ဥပမာေပးတာ ထိမိလြန္းလွပါတယ္။ျကက္အစာေကာက္သလို မရွု့နဲ႔ဆိုတာလည္းေပါ္လြင္လွပါတယ္။ တရားမထိုင္ခင္ ဦးဇင္းေတြ သဒၵါတင္ေပးတာ ရွု့ကြက္ရွင္းျပတာလည္း ေသခ်ာမွတ္သားရပါတယ္။ ပြဲမစခင္ ေသးြပူေလ့က်င့္ခန္းလုပ္တဲ႔ ေဘာလံုးသမားေတြလိုပဲ တကယ္ အက်ိုးရွိပါတယ္။ ေပါ္လာတဲ႔ စိတ္ကေလးကို သိကာမတ္တပ္ ျကည့္တာ သိေနရမွာ အဲဒီအလုပ္ကို ေယာဂီေတြနားလည္ေအာင္ ဥပမာေတြ အမိ်ုးမ်ိုးေပးပါတယ္။ ေသခ်ာလည္းနာယူမွတ္သားပါတယ္။တကယ္တမ္းထိုင္ျပီဆိုေတာ့ တဏွာေနာက္ကိုပဲလိုက္သြားျပန္ေရာ။
"ကၠေျႏၵမမွန္ဘူး နည္းနည္းေစာင္းေနတယ္ ျပန္တည့္လိုက္အံုးမယ္" အဲဒါက ေပါ္လာတဲ႔စိတ္ကေလး ေရွ့စိတ္တဏွာ အရွု့ခံစိတ္။ ေနာက္စိတ္က သိရမွာ လိုက္ေရာတဲ႔စိတ္မျဖစ္ရဘူး သူ့ဘာသူဘာျဖစ္ျဖစ္ ကန္ေတာ့ဆြမ္း။ဒါေပမယ့္လည္း ရုပ္ျကီးကိုပဲ စိတ္က ကပ္ျပီး ျပင္လိုက္ လွုပ္လိုက္နဲ႔ တဏွာခိုင္းတာပဲလုပ္ေနမိတယ္။"အေတြးေတြလည္း ေတြးရင္ေတြးမွန္းသိ ေမ်ွာပါမသြားနဲ႔။" ဆရာဆံုးမသံေလးအေတြးထဲမွာေပါ္လာတယ္ အဲဒါလည္း ေပါ္မွန္းသိရမွာပဲ။၃ ရက္ေလာက္ထိုင္လာတာဆိုေတာ့နားရည္၀ျပီး ရွု့ကြက္နားလည္သေဘာေပါက္လာပါတယ္။၃ ရက္ေျမာက္ ညေနေလာက္မွာ ဥပ႒ာကအဖြဲ႔ထဲက အစ္ကိုျကီးတစ္ေယာက္က သူနဲ႔ရင္းနွီးတဲ႔ အဘတစ္ေယာက္နဲ႔အစ္ကိုတစ္ေယာက္ကို(မိုက္ကိုင္ျပီးတရားအေတြ႔အျကံုေျပာတဲ႔ထဲမွာပါတယ္)ရွင္းျပ ေျပာသံေလးျကားလို့က်ေတာ္ အဲဒီနားသြားနားေထာင္ေနလိုက္တယ္ ။ သိခ်င္တာရွိတာေလးေမးရင္းနဲ႔ သူေျပာတာကကိုယ့္အတြက္ အရမ္းထိမိလြန္းတယ္။ တရားစခန္းကိုဘာေျကာင့္လာတာလဲ တရားရွာဖို့လာတာဆိုရင္တရားရွာပါ။ မိတ္ေဆြဖြဲ႔ဖို့လာတာမဟုတ္ဘူး။ သမာဓိေကာင္းေအာင္လုပ္ပါ။အားေနရင္လမ္းေလ်ွာက္ပါတဲ႔။ လက္တစ္ဘက္ကေရဘူးကိုကိုင္ေစာင့္ျပတယ္ တျပိုင္နက္ထဲမွာပဲ လက္၀ါးနဲ႔ျကမ္းကိုရိုက္ျပတယ္ ဘယ္ဟာထင္ရွားပါသလဲတဲ႔။ လက္၀ါးရိုက္တာကထင္ထင္ရွားရွားျကားရပါတယ္လို့ က်ေတာ္ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။ စိတ္ဆိုတာ ထင္ရွားတဲ႔အရုဏ္ကို ညြန့္တယ္။
စိတ္ေတြကေတာ့အမ်ားျကီးျဖစ္ေနမွာ ကိုယ္က ထင္ရွားတာပဲသိမွာ။ ျပီးေတာ့ ငါ့ညီ ရိုးရိုးပဲ ထိုင္ပါ ရိုးရိုးျဖည္ထိုင္တာက ရွု့ကြက္ပိုေကာင္းတယ္တဲ႔၊ က်ေတာ္သူေျပာတဲ႔အတိုင္းလုပ္ပါတယ္ ဟုတ္တယ္ ပိုေကာင္းလာတယ္။
အဲလိုနဲ႔ က်ေတာ္တို့ အေခ်ာသတ္စခန္းမဝင္ခင္မွာ
က်ေတာ္တို့ကတိေပးထားတဲ႔ မဟာပလႅင္ ၅ နာရီ ၂ျကိမ္ မထိုင္မေနရ အခ်ိန္ကိုေရာက္လာျပန္ျပီေပါ့။
ပထမအျကိမ္-ေရဘူး နဲ႔ ခုထိုင္စရာေခါင္းအံုးအေသးေလး ယူသြားျပီးထိုင္တာေပါ့။ မဂ္ျကိုး ဖိုျကိုး ေတာင္မခ်ည္ေတာ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ။
-------------------------------------
ဆက္ရန္က်န္ပါေသးသည္
အေခ်ာသတ္တရားစခန္း အေတြ႔အျကံု (၃)
အေခ်ာသတ္တရားစခန္း အေတြ႔အျကံု (၃)
----------------------------------
ပထမအျကိမ္-ေရဘူး နဲ႔ ခုထိုင္စရာေခါင္းအံုးအေသးေလး ယူသြားျပီးထိုင္တာေပါ့။ မဂ္ျကိုး ဖိုလ္ျကိုးေတာင္မခ်ည္ေတာ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ။
အရင္ကလည္း မဟာပလႅင္ ၅ နာရီ ၄ျကိမ္ေလာက္ထိုင္လာျပီးျပီေလ။ ၂နာရီေက်ာ္ေတာ့ ဦးဇင္းေရတပည့္ေတာ္ကိုျကိုးခ်ည္ေပးပါေတာ့ ေအာ္ပါေလေရာ ။ လာမခ်ည္ေပးျကဘူးေလ။ တပည့္ေတာ္ ျဖုတ္ခ်မွာေနာ္လို့ထပ္ေအာ္တယ္။ အဲဒီေတာ့မွလာခ်ည္ေပးတယ္။ တဏွာ ညာတာ ခံရတာ မသိလိုက္ဘူးဗ်ာ။ နည္းနည္း နည္းနည္း လွုပ္ျပီး ပထမ အျကိမ္ျပီးသြားတယ္။ တဏွာေျကြးက်န္ေနေသးတယ္ဆိုတာေပါ္လာျပီေလ။ စိတ္ဓါတ္က က်ျပီေလ။ က်ေတာ္ကံေကာင္းတာတစ္ခုက မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းရတာပဲ မဟာပလႅင္ကို ပထမဆံုးအျကိမ္ ၇ နာရီထိုင္သြားတဲ႔ အသက္ ၆၉ နွစ္ အဘ လွသန္း နဲ႔က်ေတာ္လမ္းအျမဲတမ္းေလ်ွာက္ျဖစ္တယ္။ အဘကအျမဲတမ္းအားေပးတယ္ သူသိတဲ႔ေဒသနာေတာ္ေတြနဲ႔ရွင္းျပအားေပးတာေပါ့။ က်ေတာ္သဒၵါအားေတြျပန္တက္လာပါတယ္။
အနိမိတ္တ က်င့္စဥ္ နမိတ္မရွိ စိတ္ကိုပဲ တိုက္ရိုက္ျပန္ရွု့ရတာ ေျပာေတာ့သာလြယ္တာ လက္ေတြ့လုပ္ရတာခက္တယ္။ ခက္တယ္ဆိုတာက ဆရာခိုင္းတာ နားမလည္လို့ မလုပ္လို့ ခက္ခဲေနတာ။ဆရာလိုခ်င္တာ ဆရာခိုင္းတာဘာလဲဆိုတာ က်ေတာ္နားလည္သေဘာေပါက္သလိုေျပာျပရရင္ (၃) ပိုင္းရွိတယ္။(၁) တရားစထိုင္ခါစ နာရီဝက္ ခႏၶာကိုယ္ ကၠေျႏၵ မွန္ေအာင္တည္္။(၂)ခႏၶာကိုယ္ကို
မိမိစိတ္ျကိုက္တည္ျပီးျပီ ဆိုတာနဲ႔ စိတ္ကေလးကသြားျပီးေတာ့မပတ္သတ္ဖို့ စိတ္နဲ႔သြားျပီး ခႏၶာကိုယ္ က ေနရာေတြကို စိတ္မညြန့္ မျကည့္ဖို့ သတိထား။(၃)စိတ္ကေလးျဖစ္လာတာ ေပါ္လာတာေလးကို သတိထား ေစာင့္ျကည့္ေနရတဲ႔အလုပ္ပဲလုပ္ရတယ္။အဲဒီအတိုင္းက်ေတာ္ျကိုးစားပါတယ္။ တြံေထြး မ်ိုခ်တဲ႔အလုပ္ကိုေတာင္က်ေတာ္မလုပ္ပါဘူး။မ်က္စိကိုလည္းေျကာင့္က်စိုက္ျပီး မမွိတ္ပါဘူး။ နုတ္ခမ္းကိုလည္းအတင္းေစ့မထားပါဘူး။က်ေတာ္မွာျပႆနာက ဇက္ေက်ာတင္းတာရယ္ ေမးရိုး အံတင္းတာရယ္ပါ။ အဲဒီနွစ္ခုကိုလည္း သတိထား စြန့္လႊတ္ထားရပါတယ္။
အရင္ကဆို စက္ထဲမွာ ဆရာေတာ္က ကၠေျႏၵမွန္ေအာင္တည္ဆိုတာနဲ႔ ကိုယ္က ခႏၶာကိုယ္ကို လွုပ္လိုက္တယ္ ျပင္လိုက္တယ္ေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒါမွားတာပဲ တဏွာထြက္သြားျပီ အေပါက္ ၅ေပါက္ပိတ္ရမွာ ၄ေပါက္ပဲပိတ္မိေတာ့ ၂ေပါက္ပြင့္ေတာ့ ဖြတ္ထြက္သြားေရာဗ်ာ။ အခုေတာ့ လံုေအာင္ပိတ္ျပီ ။ စိတ္ကိုပဲေစာင့္ျကည့္ေနေတာ့တာ။ေတြးတဲ႔စိတ္၊အရံုမွာေပါ္လာတဲ႔ ပံုရိပ္ေတြ၊စကားေျပာတဲ႔စိတ္ေတြ အတိတ္အေျကာင္း အနာဂါတ္အေျကာင္း စဥ္းစားတဲ့စိတ္ ေပါ္လာတာကို သတိထားလိုက္တာနဲ႔ ရပ္ရပ္သြားတယ္။ ငါဘာဆက္မွတ္ရမွာလဲ ထပ္သတိထား ဘာမွလည္းမွတ္စရာမရွိဘူး အဲဒါလည္းသတိထားလိုက္။ဘာပဲေပါ္လာေပါ္လာ သတိေလးပဲထားလိုက္တာ။
ေခ်င္းဆိုးခ်င္တာကိုေအာင့္ထားရတာ ဘယ္လိုမွမရေတာ့ဘူး (အဟြတ္)ဆိုတာနဲ႔ တံေထြး (သြားရည္)ေတြကထြက္က်။က်ေတာ္ထိုင္တဲ႔ေနရာက တခါးမျကီးနားမွာဆိုေတာ့ ေလေျကာင္းကသင့္တယ္ဆိုေတာ့ သြားရည္ေတြကတန္းလန္းတန္းလန္းနဲ႔ေပါ့။အဲဒါလည္းစိတ္ကိုပဲသတိထားေနတာ။ေနာက္ေတာ့ တန္းလန္းက်ေနတာေတြကုန္သြားေရာ။ပါးစပ္ဟေနတာလဲျပန္မစိဘူး။ငါပါးစပ္ပိတ္လိုက္တယ္ဆိုတာျဖစ္မွာစိုးလို့။အဲဒီအထိအေကာင္းပဲ။ျကာေတာ့ပါးစပ္ထဲက သြားရည္ေတြကျပည့္လာျပီး လ်ွံက်လာတယ္ ေအာက္နုတ္ခမ္းေလးကေနတဆင့္ေမးေစ့ အေပါ္ကိုစီးက်လာတယ္။အဲဒါ ၃၂- ေကာဌာသ၊ ယိုစီးျခင္း၊ ေဖာက္ျပန္ျခင္း၊ အစိုးမရျခင္း၊ စိတ္ေတြက ဝိပသနာ ဆင္ခ်င္တာေပါ့ေလ။ ငိုခ်င္စိတ္ေတြေပါက္လာျပီး စငိုပါေလေရာ ခ်ံုပြဲခ်ငိုတာ။အဲဒီေတာ့မွ ဦးဇင္းတစ္ပါးက အဲဒါသတိလႊတ္လို့ျဖစ္တာလို့လာေျပာေတာ့မွ ခ်က္ခ်င္းသတိျပန္ကပ္လိုက္တာနဲ့ ခ်က္ခ်င္းရပ္သြားတာဗ်ာ။အံ့ျသဖို့ေတာ့ေကာင္းတယ္။ မ်က္ရည္နဲ႔ တံေထြးေတြသုပ္ေပးျပီးထြက္သြားတယ္။သတိေပးတဲ႔တရားေထာက္ကို ေက်းဇူးတင္လိုက္တာ ငါတဏွာ ညာတာမိသြားတာပဲ။ တစ္ရက္ခြဲေလာက္ေပါ္ဆဲသိကိုလုပ္ရတာ သမာဓိေကာင္းလာတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဒုတိယအျကိမ္ မဟာပလႅင္၅ နာရီထိုင္ဖို့အလွည့္ေရာက္လာျပန္ျပီ။ဒီတစ္ခါေတာ့ ဘာအခုအခင္းမွမယူေတာ့ဘူး ဒါေပမယ့္ ေရဆာတတ္ေတာ့ေရဘူးေလးေတာ့ယူသြားတာေပါ့ဗ်ာ။ စိတ္ခ်ရေအာင္ ျကိုးတစ္ေခ်ာင္းေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာခ်ည္ထိုင္ပါတယ္။ နာတယ္ဆိုတာစိတ္မွာပဲျဖစ္တာမလွုပ္မျပင္ပဲေပါ္လာတဲ႔စိတ္ကေလးကိုေစာင့္ျကည့္ျပီး သည္းခံစြန္႔လႊတ္ စိတ္ရွည္ရွည္ထားမယ္။အဲဒါပဲ ဆရာခိုင္းတာ။ သဒၵါအားတင္းျပီးစထိုင္ပါေတာ့တယ္။
------------------------
ဆက္ရန္က်န္ပါေသးသည္
အေခ်ာသတ္တရားစခန္း အေတြ႔အျကံု (၄)
အေခ်ာသတ္တရားစခန္း အေတြ႔အျကံု (၄)
——————————————————
နာတယ္ဆိုတာစိတ္မွာပဲျဖစ္တာမလွုပ္မျပင္ပဲေပါ္လာတဲ႔စိတ္ကေလးကိုေစာင့္ျကည့္ျပီး သည္းခံစြန္႔လႊတ္ စိတ္ရွည္ရွည္ထားမယ္။အဲဒါပဲ ဆရာခိုင္းတာ။ သဒၵါအားတင္းျပီးစထိုင္ပါေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ၃ နာရီ နဲ႔၄ နာရီျကားမွာ တဏွာအားကပိုေကာင္းတယ္။ဦးဇင္းေတြကေနာက္ကေနအခုထိုးေပးပါတယ္။ေရလည္းတိုက္ေပးပါတယ္။ဆရာေတာ္ေတာထြက္တာ ဆားထုပ္ကေလးပါသြားသလို ။ငါ့နွယ္ ၅နာရီေလးကို ေရဘူးေလးကပါသြားေသးတာပဲ တဏွာကို ေခ်ာ့ဖို့ တဏွာ့အလိုက်လုပ္ေပးဖို့ ပါလာတာပါလား။ ဒုတိယအျကိမ္၅နာရီကလည္း က်ေတာ္စိတ္တိုင္းမက်ခဲ႔ျပန္ဘူး။ အာရံုထဲမွာ အရင္ကျပုခဲ႔တဲ႔ တရားအေပါ္မွာ မေလးမစား ေပါ့ေပါ့ေလ်ွာ့ေလ်ွာ့လုပ္ခဲ႔တာေတြေပါ္လာတယ္။ က်ေတာ္ဆရာေတာ္ကို ဝန္ခ်ေတာင္းပန္ ဆရာေလးကိုလည္း အျပစ္ကိုေျပာျပီးဝန္ခ်ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ပိုျပီးထိေရာက္ေအာင္လုို့ အဘ လွသန္းက ကုသိုလ္ေကာင္းမွု့ျပုျပီးေတာင္းပန္ ဆိုလို့ ဓမၼာရံုပရဝန္ ကိုတံျမတ္စီး လွည္းပါတယ္။က်ေတာ္စိတ္ဓါတ္ေတြထပ္က်ကုန္ျပန္ျပီဗ်ာ။ ၂ျကိမ္ျပီးသြားျပီဆိုေတာ့ ငါအခြင့္အေရးျပီဆံုးျပီ။ အဘက က်ေတာ့အနားကေနျပီး အားတက္ေအာင္ေျပာပါတယ္။ အဘကသူ့အေျကာင္းေလးေတြေျပာျပပါတယ္ ေလးစားစရာ အတုယူစရာ အမ်ားျကီးပါ အံ့မခမ္းပါ။တကယ့္သူေတာ္ေကာင္းတစ္ေယာက္ က်ေတာ္ရလိုက္တာပါ။ အဘက ၈ပါးသီလ ေဆာက္တည္တာ ၉နွစ္ရွိျပီတဲ႔ ေအာ္အဲဒါေျကာင့္လည္း တရားေတြ့ တရားရတာ အားအရမ္းေကာင္းတာကို။ အားေတြျပန္ျပီးတက္ခဲ႔ျပန္တယ္ သဒၵါပလႅင္ လုပ္ေပးမယ္လို့ သီတင္းေကာင္းျကားရပါတယ္။
က်ေတာ္ေပါ္ဆဲသိနဲ့ထိုင္တာ သမာဓိအားအရမ္းေကာင္းလာပါတယ္။ ရုပ္ကိုစိတ္မညႊန့္ေတာ့ပဲ ေပါ္လာတဲ႔စိတ္ကို သတိအားေကာင္းေကာင္းနဲ႔ သတိထားေနပါတယ္။ဖြတ္ထြက္တာသိေအာင္လို့ ၅ေပါက္လံုေအာင္ပိတ္ျပီး မေနာဒြါရ အေပါက္ကေနျပီးေစာင့္ရွု့ေနပါေတာ့တယ္။ စိတ္ေပါ္တာက တျဖည္းျဖည္း က်ဲလာတာ သတိထားမိပါတယ္။ တစ္စိတ္ေပါ္လာတယ္ သတိထားတယ္ အဲဒီသတိထားလိုက္တာနဲ႔ခ်ုပ္သြားတဲ႔စိတ္ကေလး သိေနတယ္။ေနာက္စိတ္ထပ္ျဖစ္မလာေသးဘူး ေမ်ွာ္ေနတယ္ အဲဒီေမ်ွာ္ေနတဲ႔စိတ္ကေလးကိုလည္း သိေနတယ္ ခ်ုပ္သြားတယ္။ သတိက အားေကာင္းလြန္းေတာ့ ျကားထဲက အာကာသ= ဘာမွမရွိ =လြတ္လပ္ ေနတာေလးကို သတိထားမိလာတယ္။ အဲဒါေလးကို သတိထား သတိကပ္ေနလိုက္ေတာ့ ေပါ္တာေတြ မျဖစ္ေတာ့ဘဲ ရပ္ေနတာကိုလည္း သိတယ္။အဲဒီမွာပဲစိတ္ကေလး ေနေနေတာ့တာ။
ေအာ္ဒါခ်ုပ္ဆဲသိကိုေျပာတာပါလား။ ဒါပါလား။ စိတ္ေတြျပန္ေပါ္လာတာက်ေတာ္မသိလိုက္ဘူး။ သတိလြတ္သြားတာေပါ့ဗ်ာ။ ဟာ အဲဒီေတာ့ စိတ္ေတြကေယာက္ယက္ခပ္ကုန္ေတာ့တာ။ ေပါ္ဆဲသကိုိျပန္သတိထား ခ်ုပ္ဆဲသိကိုျပန္လိုခ်င္ေနတာေလ အတင္းလုပ္ယူ။မရပါဘူးဗ်ာ။ နာရီဝက္ေလာက္ျကာတယ္ သတိျပန္ထားလိုက္ရတာ။တရားစထိုင္တုန္းကအတိုင္း ခႏၶာကိုယ္ကို လြတ္လြတ္တည္ျပီး ဖြတ္ျပန္ဖမ္းရတဲ႔ အခန္းကျပန္စမွပဲ ရေတာ့တယ္။ သိသြားျပီ ခ်ုပ္ဆဲသိကို သတိေလးထားျပီးေနေတာ့တာ။ သတိလြတ္ရင္ ဆင္းရဲမွန္းသိသြားျပီေလ။အဆင္ေျပတယ္ ရွု့ကြက္ကလည္းေျပာင္းသြားျပီ ခ်ုပ္ဆဲသိေခြနဲ႔ ထိုင္ရတယ္။ထိုင္တဲ႔ အျကိမ္မ်ားလာေတာ့ ရွု့ကြက္ပိုနားလည္လာတယ္။ ေနာက္ ၁ရက္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္က်ေတာ့ သဒၵါပလႅင္ စာရင္းေကာက္ေတာ့ ေပ်ာ္ျပီေလ က်ေတာ္စာရင္းေပးပါတယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ အဆင္ေျပေလာက္တယ္။
က်ေတာ္ စစ္ပြဲမဝင္ခင္ စစ္ပညာသင္ လက္နက္အျပည့္ စိတ္ဓါတ္အျမင့္မားဆံုးျပင္ဆင္သြားပါတယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေနာက္ဆံုးအခြင့္အေရးျကီးပဲ ဒီတဏွာေျကြးက်န္ကို
အေက်ဆပ္မယ္။ အေျကြးဆို ဘယ္အေျကြးမွေကာင္းတာမဟုတ္ဘူး။ အျမစ္ကစ ဆြဲနုတ္ပစ္မယ္ သည္းခံစြန့္လႊတ္။ တဏွာအလိုကို ဘာတစ္ခုမွ မလိုက္ေရာေတာ့ဘူး ခ်ုပ္ဆဲသိနဲ႔ေနမယ္။ အဲဒီလက္နက္ေကာင္းကလည္းရထားတာေလ။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေယာဂီနံပါတ္ျပားေလးပဲပါတယ္။တိုက္ခြဲ (၃၂) သဲအင္းဂူ ဝိပႆနာ ဓမၼရိပ္သာ မႏၲေလး။
——————————————————
ဆက္ရန္က်န္ပါေသးသည္
အေခ်ာသတ္တရားစခန္း အေတြ႔အျကံု (၅)
အေခ်ာသတ္တရားစခန္း အေတြ႔အျကံု (၅)
——————————————————
ဒီတစ္ခါေတာ့ ေယာဂီနံပါတ္ျပားေလးပဲပါတယ္။တိုက္ခြဲ (၃၂) သဲအင္းဂူ ဝိပႆနာ ဓမၼရိပ္သာ မႏၲေလးတဲ႔ ကဒ္ျပားေပါ္မွာေရးထားတာ။ ပုဆိုးခ်ုပ္ရိုးေျကာင္းေပါ္မထိုင္မိေအာင္စစ္ေဆး ေျခေထာက္ထပ္တဲ႔ေနရာေတြ အသားခ်င္းမထိမိေအာင္ ပုဆိုးျခားထား။ လက္အေနအထားေရွ့တိုး ေနာက္ဆုတ္ညွိ။ ဘယ္ဘက္လက္ဝါးေပါ္ ညာဘက္လက္ဝါးကိုတင္ လက္မထိပ္ေတြကပ္မထားမိေစနဲ႔ စသည့္ ျကားစိတ္ေတြကိုသတိထား ျပီး ဆရာခိုင္းတဲ႔ အတိုင္း ကၠေျႏၵကိုေသခ်ာစစ္ျပီးမွ မ်က္စိကိုမွိတ္။ စိတ္နဲ႔ သတိထားျပီးေသခ်ာလိုက္စစ္ပါတယ္။ စိတ္ကေလးကိုရွင္းေနေအာင္ထားပါတယ္။ Freeျဖစ္ေနေအာင္ေပါ့ဗ်ာ။ ေလထဲမွာ အာကာသ ထဲမွာလိုမ်ိုး ဘာမွတြယ္ထားတာ ခ်ုပ္ထားတာမ်ိုးမရွိေလေအာင္ စိတ္ကိုေမြးျမူထားပါတယ္။ ဆင္းရဲမွု့မရွိ ခ်မ္းသာလို့။ျငိမ္ေနတာပဲ။ အဆင္ကိုေျပလို့။ ခ်ုပ္ဆဲသိ ျငိမ္းခ်မ္းေရးနယ္ထဲမွာ သာယာေနတာေပါ့ဗ်ာ။ ျပီးခါနည္း ၁နာရီဝန္းက်င္ေလာက္မွာလို့ ခန့္မွန္းထင္ပါတယ္ ေျခေထာက္ေတြလွုပ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ကို တရားေထာက္ေတြကျကည့္ေနတယ္ ဆိုျပီးစိတ္နဲ႔ ခ်ုပ္ထားေတာင့္ထားပါတယ္။ ဆရာေတာ္က ဘဝင္ေတြခါ ခါပေလ့ေစ သူဘာသူျဖစ္တာ လႊတ္သာခ်ထားလိုက္ စကားေတာင္သား ကေလးထိမ္းသလိုျကည့္သာေန ပါဆိုတာကို စိုးရိမ္စိတ္ေတြနဲ႔ ေကာင္းေကာင္းျကီး မလႊတ္နိုင္ခဲ႔ပါဘူး။ဒါေပမယ့္ က်ေတာ့ရဲ႕ ျကိုးစားမွု့ကိုေတာ့အားရပါတယ္။ ဘယ္အလုပ္မဆို ကံ၊ဥာဏ္၊ဝီရိယ ဆိုတာရွိတယ္။ က်ေတာ္ ဥာဏ္ လိုသြားတယ္ဆိုတာ သိတယ္။ အတိတ္ကံအက်ိုးေပးကေတာ့ က်ေတာ္လည္းအခုမွျပုျပင္လို့မရ။ ျပုသူအသစ္ ျဖစ္သူအေဟာင္းပဲေပါ့။ ပစၥုပၸန္မွာအေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္။ ငါ့အမွားေတြကို အေကာင္းဆံုးျပင္ဆင္မယ္။
က်ေတာ္ ၅ နာရီ ၃ျကိမ္ထိုင္တာ တစ္ျကိမ္နဲ႔တစ္ျကိမ္ ဥာဏ္တက္ တက္လာတယ္။ သူမ်ားေတြဘဝင္က်ေတာ့ ကိုယ္လည္းဘဝင္က်ခ်င္တာေပါ့။ ရည္ရြယ္ခ်က္ပန္းတိုင္နဲ႔ အလုပ္ ကမွားေနမွန္းသိလာတယ္။ လုပ္ေနတဲ႔အလုပ္က ဘဝင္က်ေအာင္လုပ္ေနတာ။ ဘဝင္က်ခ်င္တဲ႔ေလာဘျကီးနဲ႔ နိဗၺာန္ ကိုလည္းလိုခ်င္ေသးတယ္။ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ ျကီးနဲ႔ ဘယ္လိုမ်ား နိဗၺာန္ ကိုရနိုင္မွာလဲ။ မိမိက ဆရာခိုင္းတာလုပ္ဖို့အေရးျကီးတယ္။ ဆရာဘာလိုခ်င္တာလဲ ဘယ္လိုပံုကိုလိုခ်င္တာလဲ ဆရာခိုင္းတာနဲ႔ တစ္ထပ္တည္းက်ရဲ႕လား ကိုယ့္ဘက္က အဲဒါကိုစစ္ေဆးရမွာ ရွု့ကြက္နဲ႔ အံခ်ရမွာ။အဲလိုမ်ိုး ကိုယ့္အလုပ္ကို ျပန္သံုးသပ္ရမယ္။(သူမ်ားကိုေျပာခ်င္ လုပ္ခိုင္းခ်င္ရင္ မိမိကိုယ္တိုင္ လုပ္နိုင္မွေျပာပါ ခိုင္းပါ)
က်ေတာ့္ ကို ဆရာေလး ဦးဇင္းေတြက ေမးတဲ႔ေမးခြန္းက အားလံုးအတူတူပဲ။ အဲဒါကဘာလဲဆိုေတာ့ "ဒါကာျကီး ရွု့ကြက္ရွင္းလား။ သေဘာေပါက္လား" ဆိုတာပဲ။က်ေတာ္ျပန္ေျဖေနက် တင္ပါ့ ရွင္းပါတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ ရွင္းတယ္ ရွင္းခ်က္ကေတာ့ ရွင္းစရာမရွိေအာင္ကိုရွင္းတာ။ ဦးဇင္းေတြလည္းေပးရတဲ႔ ဥပမာေတြကုန္ျပီ မွတ္မွတ္ရရ Discovery ဦးဇင္းကိုေတာင္ သြားျပီး ဦးခ်ပါေသးတယ္။အခု ခ်ုပ္ဆဲသိ႐ွု့ကြက္ကို ေသခ်ာသေဘာေပါက္ျပီ။ ရွု့ကြက္နဲ႔အံက်ျပီ။ ၅နာရီ၃ျကိမ္ထိုင္လာတာ ဆိုေတာ့ ရုပ္ကဒဏ္ပိေနျပီေလ။
ရုပ္ကိုက သူ့သေဘာက ေဖာက္ျပန္တာ။ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ သူ့ဘာသူ က်ီးထိုးထိုး ေလာက္ကိုက္ကိုက္ မီးေလာင္လို့ ျပာက်က် လႊတ္သာထားလိုက္ဆိုတဲ႔ ဆရာဆံုးမတာကို လိုက္နာလိုက္ေတာ့ အဲဒီတစ္ျကိမ္မွာ တရားလည္းျဖုတ္ေရာ ဘာမွကိုနာတယ္ က်င္တယ္ တင္းတယ္ ေတာင့္တယ္ ဆိုတာမရွိေတာ့ဘူးဗ်ာ။ (နတ္ျပည္က မာဆက္ ခန္းထဲကထြက္လာသလားေအာက္ေမ့ရတယ္)ဥပမာေပးရိုင္းရင္ သည္းခံေပးပါ က်ေတာ္ေျပာတတ္သလိုေျပာတာပါ။
အေတြ့အျကံုအေသးစိတ္ကိုေတာ့မေျပာေတာ့ပါ ေယာဂီတို့အတြက္ တရားအားထုတ္တဲ႔အခါအေနွာက္အယွက္ျဖစ္မွာစိုးလို့ပါ။ တရားထိုင္တဲ႔အခါ အတင္းလုပ္ယူမိမွာစိုးလို့ပါ။ ဓမၼဆိုတာ ဓမၼပါ။ အဓမၼ မဟုတ္ပါ။
——————————————————
ဆက္ရန္က်န္ပါေသးသည္
အေခ်ာသတ္တရားစခန္း အေတြ႔အျကံု နိဂံုးနွင့္သံုးသပ္ခ်က္
အေခ်ာသတ္တရားစခန္း အေတြ႔အျကံု နိဂံုးနွင့္သံုးသပ္ခ်က္
——————————————————
အေတြ့အျကံုအေသးစိပ္ကိုေတာ့မေျပာေတာ့ပါ ေယာဂီတို့အတြက္ တရားအားထုတ္တဲ႔အခါအေနွာက္အယွက္ျဖစ္မွာစိုးလို့ပါ။ တရားထိုင္တဲ႔အခါ အတင္းလုပ္ယူမိမွာစိုးလို့ပါ။ ဓမၼဆိုတာ ဓမၼပါ။ အဓမၼ မဟုတ္ပါ။
က်ေတာ္ခ်ုပ္ဆဲသိမွာစိတ္ကိုကပ္ထားတယ္ အဲဒီမွာစိတ္ကခ်ုပ္ေနတယ္။ တျဖည္းျဖည္းသမာဓိအားေကာင္းလာတယ္။ ခ်ုပ္ဆဲသိေလးကို သတိလြတ္မသြားေအာင္ ေျကာင့္က်စိုက္ျပီးသတိထားတာေလးကို က်ေတာ္ သတိျပုမိလာတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဓမၼကေဆာင္တာေတြ့လိုက္ရတယ္။ သတိထားေနတာကလည္းငါမဟုတ္ပါလားဆိုတာကိုသိလိုက္ရတယ္။ အရင္တုန္းကေတာ့ ဓမၼလိုခ်င္လို့ရွာတာ အဓမၼေတြျဖစ္ေနတာ။ ငါ့အလို ငါ့သေဘာ ငါ့အတၱေတြနဲ႔လုပ္ခဲ႔တာ။ ဆရာခိုင္းတဲ႔လမ္းအတိုင္း တေသြမတိမ္းေလ်ွာက္ေတာ့မွ သူေတာ္ေကာင္းေတြရဲ႕ ဆႏၵ ျပည့္ေတာ့တယ္။တရားေတာ္ရဲ႕ဂုဏ္ေတာ္ျပည့္စံုျခင္း ဆရာေတာ္ျကီးရဲ႕ ျကီးမားတဲ႔ေမတၱာရယ္ က်ေတာ့ရဲ႕သဒၵါအားေကာင္းေကာင္းရယ္ စသည့္အေျကာင္းတရားမ်ားေပါင္းစံုေတာ့ ဆရာေတာ္က ခြါရွု့ရတယ္ ဆိုတာအနားလာေစာင့္ေရွာက္ျပီး မိန့္သြားသလားလို့ေတာင္ထင္ရပါတယ္ က်ေတာ္ဥာဏ္ျမင့္သြားတယ္။
အဲဒီေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ရဲ႕ ကံ(၃)ပါးလံုးဟာ တျဖည္းျဖည္း ေကာင္းသထက္ ေကာင္းလာပါေတာ့တယ္။ ဆရာေတာ္ကိုလည္း သကၤန္းကပ္ျပီး ဆုေတာင္းေတြလည္းေကာင္းခဲ႔ပါတယ္။ ဆရာေလးကိုလည္း ကံ(၃)ပါးနဲ႔ ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ခဲ႔ပါတယ္။ က်ေတာ္ လူျဖစ္ရတဲ႔အခ်ိန္ေတြတန္ဖိုးရွိျပီေပါ့ဗ်ာ။
ေယာဂီတို့ကို က်ေတာ္ဓမၼလက္ေဆာင္ ေပးခ်င္တာက အသစ္ပဲျဖစ္ေစ အေဟာင္းပဲျဖစ္ေစ မိမိဘက္က (သဲအင္း၃၂ ကိုတရားလိုခ်င္လို့လာမယ္ဆိုရင္ ) သဒၵါတရားမ်ားမ်ား (ဆရာေပါ္ယံုျကည္မွု ဆရာခိုင္းတာလုပ္မယ္) သယ္နိုင္သေလာက္ ျဖည့္နိုင္သေလာက္ တင္လာျကဖို့ အထူးတိုက္တြန္းပါတယ္။ လူ့အခြင့္အေရး မဆံုးရွံုးဖို့ကိုလည္းမွာခ်င္ပါတယ္။ ေယာဂီေဟာင္းေတြလည္း အေသတတ္ျပီးရင္ သံႆရာကေနလြတ္ေျကာင္း ထပ္မံပြားမ်ား အားထုတ္ျကပါ။ က်ေတာ္ ဝါတြင္းဆက္ျပီးဝင္မွာပါ ရက္ ၃၀ ဆိုတဲ႔ အခြင့္အေရးကို လက္လြတ္မခံပါ။ ျမတ္တဲ႔ အခြင့္အေရးကို ျမင့္ျမတ္တဲ႔စိတ္ထားနဲ႔ ခံယူမွ သင့္ေတာ္လိမ့္မယ္။
အေခ်ာသတ္စခန္းတြင္းမွာ တရားရဖို့ဘာေတြလိုက္နာရမွာလဲ လုပ္ရမွာလဲ ေရွာင္ရမွာလဲဆိုတာက်ေတာ့အေတြ့အျကံု ၁မွနိဂံုးအထိ (၆)ပိုင္းေရးထားပါတယ္။ထပ္မရွင္းျပေတာ့ပါဘူး။
(ျပန္ျပီးတစ္စုတစ္စည္းတည္းေပါင္းေပးပါဆိုလည္းေပါင္းေပးပါ့မယ္)ေယာဂီတစ္ဦးနဲ့တစ္ဦးမတူပါဘူး။ က်ေတာ့အေတြ႕အျကံုသာေရးျခင္းျဖစ္ပါသည္။ဆရာေတာ္ေျပာတာ သာအဓိကထားလုပ္ပါ။ ဆရာေတာ္က အားလံုးအတြက္ ရွု့ကြက္ေပးျပီးသားပါ။ ေယာဂီတို့ျကံုဖူးမွာပါ ကိုယ္ျဖစ္ေနတာကို ေျပာေနသလို စက္ကဖြင့္ထားတာလို့ေတာင္မထင္ရဘူး။
အေခ်ာသတ္စခန္းျပီးရင္ သံႆရာကလြတ္ေျမာက္ေအာင္ က်င့္ျကံမယ့္ ဝါတြင္းနာရီရွည္ က်င့္စဥ္ ဝင္ေရာက္ခြင့္ရပါျပီ။ ကာမေထာင္ကေနလြတ္ေအာင္ ရုန္းထြက္မယ္။ ဗုဒၶအလိုက်လမ္းကိုဆက္ေလ်ွာက္မယ္ ဆရာကလည္းအဲဒီလမ္းမွာ အားရက္မရွိ နားရက္မရွိေလ်ွာက္ေနတာပါ။
ဦးဇင္းရွမ္းရဲ႕စိတ္ထားကိုေလးစားမိလို့ မ်ွေဝခ်င္ပါတယ္။" ဦးဇင္းက ဦးနရ ဦးေလာ တို့လိုစာတတ္မဟုတ္ေတာ့ ကိုယ္ကိုတိုင္ ေပါက္ေျမာက္ေအာင္က်င့္ရအံုးမယ္ ဆရာသမားမရွိတဲ႔ေနာက္က်ရင္ ကိုယ္ကဘာမွရမထားဘူးဆိုရင္ ဘာမွျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး အလကားျဖစ္မယ္။ အဲဒါေျကာင့္ဦးဇင္းေနာင္နွစ္ သျကၤန္ေတြက်ရင္မလာေတာ့ဘူး။ဝါတြင္းပဲလာေတာ့မယ္။" အရမ္းေလးစားဖို့ေကာင္းတဲ႔စိတ္ဓါတ္ေတြဗ်ာ။တကယ္လည္း က်င့္ေတာ့တာ ကိုယ့္သဒၵါနဲ႔ကိုယ္ မဟာပလႅင္ကို နာရီရွည္ထိုင္ေတာ့တာ။ ဦးဥကၠဌျကီးမရွိေတာ့ေပမယ့္ ဦးဇင္းရွမ္းတို့လို ပုဂိၢဳလ္မ်ိုးေတြ သာသနာမွာရွိေနေသးတယ္ သံဃံႆရနံ ဂစၥာမိ ပါ။ယခုဆိုရင္ အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္မွာ အေသတတ္ေအာင္သင္ျကားေပးေနတဲ႔ ဆရာေတြရွိေနပါတယ္ ေယာဂီေဟာင္းမ်ားကိုလည္း မိမိသဒၵါအားရွိသေလာက္ ေဝယ်ာဝိစၥျဖစ္ျဖစ္ တရားအားထုတ္ခ်င္သူေတြကို အားေပးေစခ်င္ပါတယ္။ ဘုရားတည္တဲ႔ အုတ္တစ္ခ်ပ္ သဲတစ္ပြင့္ထက္ ပိုရပါတယ္ ပိုျမတ္ပါတယ္။ စစ္မွန္တဲ႔သာသနာျပုျခင္းျဖင့္ ဆက္လက္ျပီးျကိုးစားအားထုတ္ေစခ်င္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္မိန့္သလို ဒီဘုရားကလည္းကယ္နိုင္ပါတယ္။ေနာင္ဘုရားကိုမေမ်ွာ္ပါနဲ႔ ယခုသာသနာနဲ႔လည္း ျကိုးစားရင္ သံႆရာကေနလြတ္ေျမာက္နိုင္ပါတယ္။ ေနာင္ဘုရားေတြ ဆုေတာင္းေနလို့ ယခုထိ သံႆရာကေနမလြတ္နိုင္ေသးတာ။ ေယာဂီအေပါင္းသူေတာ္ေကာင္းတို့ သူေတာ္ေကာင္းနဲ႔ေတြ႔ဖို့မေမ်ွာ္ပါနဲ႔ မေသခ်ာဘူး။ေသခ်ာတာက ကိုယ္ကိုတိုင္ သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္ေအာင္ျကိုးစား ျဖစ္ကိုျဖစ္ရမယ္။ သူေတာ္ေကာင္းေတြက ေလာကအက်ိုးကို ပို၍ေကာင္းေအာင္လုပ္နိုင္စြမ္းနိုင္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ျကီးကို ျကည္ညိုစြာျဖင့္ ဆရာ့တပည့္ ဓမၼနဲ႔ ပူေဇာ္ပါတယ္။ ယခု ပစၥုပၸန္အခ်ိန္ထိျပုခဲ႔သမ်ွ ေကာင္းမွု့အစုစုကို အမ်ွအမ်ွအမ်ွ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားထံမွေပးပို့ေသာေမတၲာ ေပးေဝေသာ အမ်ွကိုလည္း အက်ြနုပ္တို့က ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာစြာျဖင့္ သာဓုသာဓုသာဓု
——————————————————
အေခ်ာသတ္တရားစခန္း အေတြ႔အျကံု နိတၴိံ ပါျပီ
